Ο κάθε προγραμματιστής έχει μια δικιά του ιστορία για το πως ξεκίνησε να γράφει κώδικα. Κάποιοι τυχεροί ξεκίνησαν από μικρή ηλικία να γράφουν κώδικα, με κάποιον έμπειρο ή έστω γνώστη βασικών αρχών να τους μαθαίνει τις βασικές γραμμές ώστε να ξεκινήσουν. Κάποιοι άλλοι μαθαίνουν σε κάποια σχολή σε μεγαλύτερη ηλικία. Σε άλλους μια σειρά τυχαίων γεγονότων τους φέρνει αντιμέτωπους με τη διαδικασία εκμάθησης προγραμματισμού. Η προσωπική μου ενασχόληση με τον προγραμματισμό ήταν ως φοιτητής. Όμως μέχρι να φτάσω εκεί είχα την τύχη να γράψω κάποιες εντελώς βασικές γραμμές κώδικα.
Αρχικά, να πω πως από μικρό παιδί μου άρεσε η "τεχνολογία". Είτε ως λάτρης της επιστημονικής φαντασίας ή ως τρόπος διασκέδασης ένιωθα μια μαγεία όταν έβλεπα ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ηλεκτρονικά παιχνίδια, ρομποτικούς μηχανισμούς κλπ. Δεν ήμουν από τους τυχερούς να έχω υπολογιστή από τα εννιά μου χρόνια αλλά εξαιτίας της αγάπης που είχα στα video games διάβαζα περιοδικά για ηλεκτρονικά παιχνίδια τα οποία στα κείμενα τους μπορούσες να βρεις ορολογίες ή εικόνες από ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Υπολογιστή απέκτησα για πρώτη φορά τον Δεκέμβριο του 1996 και έναν χρόνο πριν είχα την τύχη, μέσα από το μάθημα πληροφορικής που είχαμε στο γυμνάσιο, να γράψω τις πρώτες μου γραμμές κώδικα σε LOGO.
Η LOGO είναι μια γλώσσα προγραμματισμού η οποία με συγκεκριμένες εντολές μετακινείς μια χελώνίτσα στην οθόνη σου. Λες για παράδειγμα, προχώρα 10 βήματα μπροστά, στρίψε 90 μοίρες αριστερά κλπ. Η χελώνα καθώς μετακινείτε αφήνει ένα trail το οποίο είναι και το παραγόμενο αποτέλεσμα του προγραμματισμού που θα κάνεις. Μου είχε κάνει εντύπωση πως από το τμήμα μου ήμουν ο μόνος που είχα καταλάβει τι έπρεπε να κάνουμε και πως να το κάνουμε. Ήταν μια πρώτη ένδειξη που θα με καθοδηγούσε για το τι πρέπει να κάνω με τη ζωή μου.
Μερικά χρόνια μετά, το 1998, ένας φίλος μου από το τεχνικό λύκειο βρήκε ένα βιβλίο το οποίο είχε κάποιες εντελώς βασικές εντολές σε qBasic. Θυμάμαι πως είχα εντυπωσιαστεί όταν έγραψα σε γραμμή εντολών DOS την εντολή "qbasic" και άνοιξε μια εφαρμογή με μπλε background και κίτρινο κείμενο. Δοκίμασα τις εντολές που είχε αυτό το βιβλίο αλλά ήταν βασικές εντολές για print, input, if και το αφιέρωμα στην qbasic ήταν μόλις ένα δισέλιδο άρα δεν προχώρησε παραπάνω.
Η αμέσως επόμενη εμπειρία μου ήταν στη σχολή η οποία επειδή ήταν νέα σχολή και οι υπεύθυνοι δεν ήξεραν τα περί πληροφορικής ξεκινήσαμε με Pascal. Τότε άρχισα να γράφω κώδικα λίγο πιο οργανωμένα αλλά και πάλι όχι σε σοβαρό βαθμό. Ακολούθησε η C και η βιβλιοθήκη SDL για την ανάπτυξη παιχνιδιών, μια μεγάλη περίοδος που η ιδέα του να γίνω επαγγελματίας προγραμματιστής μου φαινόταν μακρινή και τελικά φτάνουμε στο σήμερα που είμαι επαγγελματίας προγραμματιστής εδώ και 8 χρόνια.
Όπως και να ξεκίνησε κάποιος, σε οποιαδήποτε ηλικία και να ξεκίνησε να γράφει κώδικα, όποια και αν είναι η ιστορία του, στο τέλος έχει σημασία να κάνει αυτό που τον κάνει ευτυχισμένο. Να γράφει κώδικα που βοηθάει τους ανθρώπους και έστω και σε απειροελάχιστο βαθμό κάνει τη ζωή μας λίγο πιο εύκολη.