Ξεχασμένες τεχνολογίες #1: Η Δισκέτα

Πριν το Internet, τα DVD-ROM και τα CD-ROM ο ευκολότερος και γρηγορότερος τρόπος να μεταφέρεις δεδομένα από έναν υπολογιστή στον άλλον ήταν η δισκέτα. Η δισκέτα λοιπόν ήταν ένα εύκαμπτο πλαστικό λεπτό αντικείμενο σε μέγεθος 3.5 ίντσες ή και 5.25 ίντσες που μέσα στο πλαστικό του είχε "κριμένο" έναν μαγνητικό δίσκο μέγιστης χωρητικότητας 1.44 MB. Και αυτό ήταν όλο. Ούτε καν δηλαδή 1 τραγούδι σε mp3 δεν μπορούσες να βάλεις σε μια δισκέτα αλλά και οι ανάγκες τότε σε αποθηκευτικό χώρο δεν ήταν όπως είναι σήμερα.

Η Αρχή της Δισκέτας

Η ιστορία της δισκέτας ξεκινά τη δεκαετία του 1960. Η IBM ήταν η πρώτη εταιρεία που ανέπτυξε και παρουσίασε τη δισκέτα το 1967, αν και η επίσημη κυκλοφορία της έγινε το 1971. Η πρώτη δισκέτα είχε διάμετρο 8 ιντσών και χωρητικότητα μόλις 80 KB. Η μεγάλη της καινοτομία ήταν η δυνατότητα επανεγγραφής δεδομένων, κάτι που αποτέλεσε σημαντικό βήμα μπροστά σε σύγκριση με τις τότε χρησιμοποιούμενες μαγνητικές ταινίες.

Η εξέλιξη της δισκέτας ήταν ραγδαία. Το 1976, εμφανίστηκε η 5.25 ιντσών δισκέτα, η οποία έγινε γρήγορα το κυρίαρχο μέσο αποθήκευσης στους προσωπικούς υπολογιστές. Αυτή η νέα μορφή ήταν πιο μικρή και πρακτική, με χωρητικότητα που κυμαινόταν από 110 KB έως 1.2 MB. Οι δισκέτες αυτές είχαν μεγάλη επιτυχία κατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990, αποτελώντας το κύριο μέσο για την εγκατάσταση λογισμικού και τη μεταφορά δεδομένων.

Η επόμενη σημαντική αναβάθμιση ήρθε το 1984 με την κυκλοφορία της 3.5 ιντσών δισκέτας από τη Sony. Αυτή η δισκέτα είχε σκληρό πλαστικό περίβλημα, το οποίο την έκανε πιο ανθεκτική και αξιόπιστη, ενώ η χωρητικότητά της ξεκίνησε από τα 720 KB και αργότερα έφτασε τα 1.44 MB. Η 3.5 ιντσών δισκέτα έγινε το νέο πρότυπο και παρέμεινε κυρίαρχη για πάνω από μια δεκαετία.

Οι άλλου είδους δισκέτες

Μια καινοτομία που εισήγαγε η Nintendo τη δεκαετία του 80 στην Ιαπωνία και η οποία δεν είδε ποτέ το φως στη Δύση ήταν το Famicom Disk System το οποίο είχε τη δυνατότητα να διαβάζει αποκλειστικά δισκέτες της Nintendo. Η Nintendo είχε αναπτύξει μια δικιά της τεχνολογία δισκέτας που μπορούσε ο Ιάπωνας gamer να πηγαίνει σε ειδικά κιόσκια να αντιγράφει το παιχνίδι που ήθελε στη δισκέτα του και να μπορεί να το παίξει στο Nintendo του.

Η φιλοσοφία της δισκέτας της Nintendo ήταν παρόμοια με αυτή των υπολογιστών. Ένα πλαστικό περίβλημα και ένας μαγνητικός δίσκος ο οποίος μπορούσε ο χρήστης να σβήσει και να γράψει όσες φορές ήθελε.

Χρήσεις της Δισκέτας

Τη δισκέτα μπορούσες να τη χρησιμοποιήσεις ώστε να αποθηκεύσεις παιχνίδια, λειτουργικά συστήματα, προσωπικά αρχεία. Δεν ήταν λίγες οι φορές, ειδικά στις αρχές του 90 που παιχνίδια είχαν μέσα στο κουτί 4, 5 ή και παραπάνω δισκέτες. Ήταν οι εποχή που ξεκινούσε να ανθεί ένα νέο μέσο αποθήκευσης όμως ακόμα οι χρήστες είχαν δισκέτες με αποτέλεσμα οι εταιρείες έβγαζαν ακόμα τα προϊόντα τους σε δισκέτες και πολλές φορές το αποτέλεσμα ήταν να έχεις μια κούτα δισκέτες για ένα και μόνο παιχνίδι. Παρόμοια ήταν η κατάσταση και στα λειτουργικά συστήματα. Θυμάμαι πως κάποια στιγμή είχε πέσει στα χέρια μου μια έκδοση του DOS 6.22 σε 5 δισκέτες. 

Φυσικά, στην περίπτωση πολλών δισκετών δεν έβαζες τη δισκέτα για να παίξεις το παιχνίδι σου αλλά για να κάνεις την εγκατάσταση του στον - τεράστιο δίσκο που μπορεί να είχες  του 1.2 GΒ. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είχες boot disks - δηλαδή δισκέτα που έβαζες στον υπολογιστή σου ώστε να ξεκινήσει ο υπολογιστής.

Μέχρι και στις αρχές του 2000, όταν εγώ ήμουν φοιτητής οι δισκέτες ήταν απαραίτητες ώστε να δίνεις τις εργασίες σου στους καθηγητές. Ήταν ένα φτηνό μέσο που δε σε ένοιαζε αν ο καθηγητής δε στο επιστρέψει ποτέ και τα αρχεία που χρειαζόταν να μεταφέρεις ήταν αρκετά μικρά ώστε να χωρέσουν σε μια και μόνο δισκέτα.

Η Πτώση και το Τέλος της Δισκέτας

Παρά τη δημοφιλία της, η δισκέτα άρχισε να χάνει έδαφος με την έλευση των CD-ROM στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Τα CD-ROM προσέφεραν μεγαλύτερη χωρητικότητα (έως 700 MB) και ταχύτερη πρόσβαση στα δεδομένα. Η εμφάνιση των USB flash drives στις αρχές της δεκαετίας του 2000 αποτέλεσε την τελική ώθηση για την απόσυρση της δισκέτας, καθώς προσέφεραν ακόμα μεγαλύτερες χωρητικότητες και υψηλότερες ταχύτητες μεταφοράς.

Οι κατασκευαστές υπολογιστών άρχισαν να αφαιρούν τις δισκοθήκες από τα νέα μοντέλα, και το 2011, η Sony ανακοίνωσε την επίσημη διακοπή παραγωγής των 3.5 ιντσών δισκετών. Αυτή η ανακοίνωση σήμανε ουσιαστικά το τέλος της εποχής της δισκέτας.

*Fun Fact: Οι νεότεροι ίσως να μην το ξέρουν όμως το εικονίδιο που υπάρχει στο κουμπί αποθήκευσης των διαφόρων προγραμμάτων είναι η εικόνα μιας δισκέτας.